کاربرد نانوسیال در سیستم های خنک کاری موتور

در این تحقیق تاثیر افزودن نانوذرات اکسید آلومینیوم به آب و کاربرد از نانوسیال در رادیاتور خودرو بر بهبود ضریب انتقال گرمای جابجایی اجباری سیال پایه بررسی شده است. سیستم آزمایشگاه منحصر به فرد شامل رادیاتور خودرو سمند با موتور xu7 و دماسنج های ورودی و خروجی برای ثبت تغییرات ضریب انتقال گرمایی، طراحی و به کار رفت. برای ساخت نانوسیال از نانوذرات اکسید آلومینیوم با ابعاد nm10-20، nm50-100 وnm 450، آب به عنوان سیال پایه و مواد فعال سطحی sdbs به عنوان پایدارکننده استفاده شوند. در هر مرحله آزمایش مدت زمان روشن ماندن فن نسبت به سیال پایه مورد مقایسه و تغییرات ضریب انتقال گرمایی جابجایی اجباری نانوسیال نسبت به آب تعیین گردید. نتایج ازمایشات نشان می دهد که افزودن نانوذرات اکسید آلومینیوم به آب باعث بهبود چشمگیر ضریب انتقال گرمای جابجایی اجباری آن می شود. افزایش غلظت نانوذارت در آب باعث افزایش بیشتر ضریب انتقال گرمای جابجایی اجباری نانوسیال می شود. در یک غلظت ثابت از نانوذرات، کاهش ابعاد نانوذرات باعث افزایش ضریب انتقال گرمای جابجایی اجباری می شود. ضریب انتقال گرمایی جابجایی اجباری نانوسیال، مطابق سیالات معمولی با افزایش بار گرمایی اعمالی به رادیاتور (افزایش دور موتور ) افزایش می یابد. با افزودن ضدیخ(اتیلن گلیکول) به سیال پایه، ضریب انتقال گرمایی به طور تدریجی کاهش می یابد. افزودن نانوذرات به سیال پایه باعث افزایش ناچیز چگالی می گردد که باعث بروز مشکل جدی در سیستم نمی شود. از نتایج پروژه حاضر می توان در طراحی خودرو و کاهش ابعاد رادیاتور استفاده نمود. همچنین قابل استفاده در بسیاری از صنایع سرمایشی و گرمایشی نیز خواهد بود که باعث افزایش چشمگیر بازدهی سیال عامل می شود.